KORKUSUZ

Dilim süngülü silah, zihnim baştan ayağa özgür

Bu ahmakların elleri prangalı, kronik bir körlük

Edep bilmezin durmaz üstünde beyaz yaka önlük

Kara cahiller!  Size şart köstek, yaramaz öğüt

Her kaldırım köşesi burun kanatırcasına kokar irin

Orhan! Dinlediğin İstanbul'un para pul olmuş dini

Cahit! Âlemi görsen, istemezsin görmek bile otuz beşi

Özdemir! Bizim Lavinialar ağız gevşetir aşüfte misali

Cehennem gökten yere inmiş, mahluklar daha beter iblisten

Tanrım söyle bana! Öldüm de azabım bu memleket mi?

Mezarlık gördüğüm her vakit, neler geçmez zihnimden

Ne çeşit bir mehdi çözer bu koskoca keşmekeşi? 

Susmazsa dilim, yakında kesilir kökünden 

Susarsam konuşsun şiirlerim, korkum yok ölümden

Bilmem Cennet'e gider miyim, en azından kurtulurum pis çöplükten

Hak dışında kimsenin önünde zincirlenmem, boyun eğmem